Wanneer je gehoor en zicht worden geblokkeerd en je alleen maar kan voelen, worden gladdere texturen (in de studies werden satijn en zilverpapier getest) als aangenamer geëvalueerd dan ruwere texturen (in de studies werden schuurpapier en schuursponsjes getest), die als minder aangenaam worden gescoord. Vooral wanneer de materialen over iemands voorarm werden gewreven, werden de verschillen in aanvoelen nog duidelijker dan wanneer je de materialen zelf kon aanraken. Waar onze handen de tastzin actief gebruiken om voorwerpen letterlijk af te tasten en zo het voorwerp te ‘herkennen’, zorgen de fijne haartjes op de armen ervoor dat de tastzin passief in werking wordt gesteld wat voor emotionele informatie over het voorwerp zorgt. In de praktijk kan dit inzicht gebruikt worden bij het ontwerpen van een toonbank of kassameubel: omdat de klant meestal met de armen op het meubel leunt, moet het materiaal van het meubel aangenaam voelen. Ruwere, onafgewerkte, prikkende of stekelige materialen worden hier best vermeden.
Wat als je enkel kan voelen?
Zampini, Guest, & Spence, 2003; Etzi, Spence, & Gallace, 2014